Yop is a singer/songwriter from Rotterdam. Like some sort of home-made Brian Wilson variety he layers his songs, while at the same time stealing some tricks from the likes of Robert Pollard, Grandaddy, Kristin Hersh, Frank Black and Ray Davies.
This free download is an esc.rec. re-release of the 2006 original that was self-released by Yop, but holds a previously unreleased bonus track to top the cake.
--
Interview for VPRO 3voor12:
Ondanks dat Surface Noise en dus ook Yop zich hebben opgesloten in de studio is het 3voor12 gelukt om deze sing/songwriter zover te krijgen ons notoire lijstje met vragen te beantwoorden. Hij is bij deze ook de grote uitzondering wat betreft het zappen/uitmoorden/vluchten voor onze buitenaardse universumgenoten.
Doe jij het op muziek?
“Ja, maar niet structureel. Het is sowieso een win-win situatie voor de buren. Zo horen ze nog eens iets verfrissends en het verbergt ook een hoop.”
Welk nummer en/of welke band wil je NOOOOIT meer horen?
“Obla Di Obla Da van the Beatles of Kokomo van de Beach Boys. Misschien niet de slechtste nummers van deze groepen, maar wel de irritantste die je daarnaast op elk onbewaakt moment kunt horen in supermarkten, televisieseries en op verjaardagen van je oom.”
Als je op de dansvloer staat, welk nummer MOET de DJ draaien?
“Walking on thin ice van Yoko Ono. Het heeft een geweldige stuwende bas, rare drums, gitaar-explosies en emotionele zang. Ze verdient meer respect.”
Wat is de laatste plaat die je hebt gekocht?
“Een stapeltje lo-fi-cd's: Boyracer, 3d's, Strapping Fieldhands.”
Noem je drie favoriete bands uit Rotterdam:
“Politics; de hoop in bange dagen, The Cuties: de trots van de regio en Yvette Mulder; de grote onbekende die eens haar album moet afmaken.”
Wat is je favoriete bandshirt en hoe kom je eraan?
“Ik had een Weezer t-shirt, waarop ze Elvis nadoen. Er staat op: Brush your teeth and do your homework. Ik heb het gekocht bij de Free Record Shop met kleedgeld dat ik van mijn moeder kreeg. Het koste 10 gulden en raakte ernstig beschadigd tijdens een disco op de korfbalvereniging.”
Hoe zou je je (eventuele/volgende) band noemen?
“Jamaal en de Hetero’s of The Dont’s and Be Careful's. Mijn favoriete bandnaam is overigens Thunderclap Newman. Er bestaat geen betere.”
Als je bezoek krijgt van een buitenaards wezen welke plaat zet je dan op en waarom?
“Het is ongastvrij als je meteen iets voorschotelt dat je gast niet kent. Kleine kans dat het wezen iets kent van onze beschaving, maar bijvoorbeeld Johnny B Goode zou inmiddels wel bekend terrein moeten zijn. Het is verdorie al in 1977 met de Voyager 1 meegestuurd de ruimte in. Na dit nummer om het ijs te breken, laat ik hem/haar een nummer van Surface Noise horen. En natuurlijk ben ik benieuwd naar de liedjes van deze bezoeker.”
--
Review for Planet Trash:
Ergens in Rotterdam sluit een geschiedenisstudent zich op in zijn kamertje om muziek op te nemen. Af en toe gaat de deur open en wordt een bevriende muzikant binnengelaten om een riedeltje mee te spelen, maar verder doet Jop Euwijk het helemaal zelf. Onze eigen Brian Wilson aan de Maas zou je kunnen zeggen. Ware het niet dat Yop, zijn artiestennaam, niet net zo gek en geniaal is als Brian Wilson. Het resultaat van al deze sessies op het studentenkamertje zijn te vinden op de cd A Ltd. Lion Pup . Zeventien popliedjes die doen denken aan The Beatles en Beach Boys en allemaal lofi zijn.
Yop is bovenmatig getalenteerd en weet zijn nummers kwa opnamekwaliteit en lengte te beperken tot de essentie. Deze Rotterdamse aanpak werkt prima en maakt van A Ltd. Lion Pup een prettig luisterbare plaat ook al had er naar mijn smaak af en toe wat sambal bij gemogen.
--
Review for File Under:
Een debuut van de Rotterdammer Yop. Een eenmansproject die op dit in eigen beheer uitgebrachte mini-album A Ltd.Lion Pup hier en daar hulp krijgt van wat gastmuzikanten. Jop Euwijk zou je kunnen kennen van het werk met zijn band Surface Noise, maar dit is van een heel ander laken een pak. Zeventien nummers worden er in een klein half uur doorgejast, zoals ook Robert Pollard dat kon.
Deze schijf is samengevat een snufje The Beatles ten tijde van Revolver een toefje Beach Boys ten tijde van Pet Sounds en dus het nodige aan Guided By Voices, leuk, grappig, vol ideeën, een knipoog naar de 60er jaren. Veelbelovend wil ik dit dan ook betitelen en liefhebbers van zogeheten lofi-muziek zouden het zeker eens moeten beluisteren.
--
Review for Popinstituut:
Is het John Lennon of Brian Wilson? Nee, het is de korte lo-fi-liedjes smedende John Peel-fan Yop van de band Surface Noise. Het titelnummer opent zonder intro of andere aankondigen meteen ergens midden in het refrein. Yop doet alleen aan hoogtepunten en daarom duren zijn liedjes zelden langer dan twee minuten. De dartele melodietjes, vaak omringd door huppelende toetsenpartijen, hebben allemaal een aangename vrijblijvendheid.
credits
released May 7, 2008
All songs written and performed by Yop with help from Maaike, Luuk, Martijn, Christiaan, Stefan, Jamaal.
Artwork by Korneel, design by Harco.
Portland beat maker Paul Dickow does right by dub techno under his Strategy moniker, bridging immersive listening with immediate impact. Bandcamp New & Notable Feb 1, 2023
Constellation Tatsu’s winter batch features this gorgeous record from Soshi Takeda, with gentle songs that conjure sparkling dreamworlds. Bandcamp New & Notable Jan 9, 2022
The new album from electroacoustic composer Jeremy Young is draped in a sense of mystery, tones flickering gently, like an old home movie. Bandcamp New & Notable May 9, 2021
Constellation Tatsu’s winter batch has arrived & with it, a lovely new tape from Cofaxx with songs that bubble & drift. Bandcamp New & Notable Feb 27, 2021
The Constellation Tatsu label can do no wrong, and with their latest batch of atmospheric ambient tapes, their winning streak continues. Bandcamp New & Notable Mar 7, 2020
