Karen Willems is searching for personal modifications within her play of instruments and objects which should lead to a better development and enrichment as a musician.

Her project ‘Terre Sol’ will map out that path through different tape releases.

There is stylistically divergence on each tape. Where the 2nd tape was more an excursion, Bentillse Berber is more an extention of the first one ‘Grondwerken Willems’.

Bentillse Berber is very intimate and pure. A reflection of the days in quarantine. Joy, sadness, melancholy and hope.

Karen Willems is a Belgian drummer / percussionist, active in various fields. Started as a drummer in rock and pop bands such as Zita Swoon Group, Jan Swerts, Pascal Deweze, Yuko, Novastar, Mauro Pawlowski and others.

With a number of musicians she built up a tradition within improvised music and sound art: Eric Thielemans, Jean DL, Benjamin Glorieux, Aidan Baker, Kreng, Stijn Dickel, Rodrigo Fuentealba, Kaboom Karavan.

Willems started her own project in 2012 under the moniker 'INWOLVES'. Now she focuses on research and solo work.

--

Review by Sven Schlijper-Karssenberg in Vital Weekly:
"Around a year ago Claire Rousay presented her Aerophobia release: a staggering work of ingenious percussion in free form, with an exploratory curiosity, almost inquisitive into aural realms untouched and unheard, like a sonic explorer and a recorder too of the very act of these explorations itself. Aerophobia just had to be one of my personal Top 10 releases of the year. Bentillse Berber - 03 marks yet another exquisite highlight in the field of poetic percussion music and further excursions into the free fields of musical expressions. Karen Willems – drummer and percussionist from Belgium – has earned quite a track record in rock and pop acts like Zita Swoon, Mauro and Novastar. With Kreng, Aidan Baker and Eric Thielemans – to name just a few – she developed her more experimental works. Works of great personal involvement and investment; genuine oneness between sound and person; an intimacy and purity which Willems further explores on Bentillse Berber - 03, a reflection of the days in quarantine. The cassette, packaged in simple yet innovative and deeply moving Leporello sleeve with art by Dominiek Claeys, features two tracks of some fifteen minutes each, featuring Willems playing objects and instruments (think: Robyn Schulkowsky or Joey Barron) and her voice – featuring the listener almost as a voyeur, with a feeling of intruding upon a deeply personal action or lack thereof at times. A reverberating petite silence, so fragile it can break any second – a droning breathlessness evaporating to the point of dying like a candle's flame in the dead of night. On the sleeve, these words, as a chard from a poem, are printed in quite bold letters: “tot aarde verworden geroezemoes onder de nagels”. And at this very moment, while hearing the sound worlds evokes by Willems on this tape, it is not about translating these words. Or about what is lost in translation. Now it is all about translating that which is lost. And it is exactly this sense, fleeting as it may be, Willems manages to capture and transform into two unforgettably soul-stirring works. Surely a release for 2020's year-list!"

--

Review by sb in Gonzo Circus Magazine:
"Toen Karen Willems zich begin 2020 voornam een jaar lang de focus te leggen op haar solowerk, had ze zich haar 'terugplooimomentje' wellicht iets minder extreem voorgesteld. Het voornemen om haar werk te documenteren op verschillende tapes lijkt alleszins goed te lukken. Tape nummer drie in de reeks heet 'Bentillse Berber' (op Esc.rec.) en draait opnieuw rond het percussieve solowerk van Willems. 'Joy, sadness, melancholy and hope', lezen we in de hoes, en al die stemmingen zitten wel degelijk in de plaat. De opzet is vergelijkbaar met 'Grondwerken Willems', ze vertrekt namelijk weer vanuit het idee dat je overal geluid uit kunt halen en percussie niet per se om ritme hoeft te draaien, maar Willems graaft zich op deze plaat nog meer een weg naar binnen. 'Bentillse Berber' is een luistertrip die tegelijkertijd confronterend en louterend is, met geluiden die nu eens troosten en er dan weer keihard inhakken. Maar het zou ook kunen dat corona met onze hormonen aan het spelen is."

--

Review by Patsker Omaer Beguin in Luminous Dash:
"Karen Willems gaat gestaag verder met het uitvouwen van haar avontuurlijke project Terre Sol. Bentillse Berber is de derde worp van een reeks cassette uitgaven die de persoonlijke inzichten en gevoelens van de artieste vertalen naar verrijkende, experimentele geluidsconstructies. Op haar tweede tape Seslerde maakte ze een boeiende excursie waar avant-garde jazzgitarist Barkın Engin een belangrijke rol bij speelde.

Op Bentillse Berber gaat Willems de weg van het minimalisme op en dat met een meer sobere aanpak dan op haar eerste tape Grondwerken Willems. Het drum en percussiewerk is integer maar met vlagen van ritmische wanorde met een duidelijke invloed uit het noorden van Afrika. Willems schuwt het gebruik van zang en droge soundscapes niet. De artieste gaat op zoek naar puurheid en laat zelfs, in een freejazz momentje, schurende saxofoongeluiden de stilte versmelten tot een brij van kakofonisch geschal. De variatie van de minimaal vermengde laagjes produceren interessante benaderingen van verschillende stijlen die kriskras door de opnames heen lopen.

De inhoud van deze release komt in bescheiden en pure klankconstructies tevoorschijn. Bentillse Berber straalt een sfeer van intimiteit uit en reflecteert een periode van quarantaine waarbij de inspiratie voor dit werk uit een duidelijke emotioneel geladen richting komt. Karen Willems’ zoektocht naar vernieuwing en experiment toont zich in een eigenzinnige interpretatie van ritualisme en diepe introspectie.

Willems schiet nu al een derde keer raak met een integrerend stukje experimentele muziek waarbij de balans tussen de improvisatie, de gevoelsmatigheid en het gedetailleerde uitwerken van de nummers tot een waar geluidskunstwerk stolt."

--

Review by Guy Peters in Enola Magazine:
"2020 zou voor Karen Willems het jaar van Terre Sol worden, maar natuurlijk werd ook dat geïmpacteerd door het virus. Deel 3 uit haar cassette-exploratie verschijnt amper een paar maanden na Seslerde en werd opgenomen in die merkwaardige periode in de lente van 2020 dat alles even stil stond.

Als de beeldspraak in de leuze “tot aarde verworden, geroezemoes onder de nagels” opnieuw de wereld van het fysieke en het betasten suggereert, dan wordt Bentillse Berber ook gevormd door een soort van spirituele, of emotionele, kracht die sterker dan tevoren op de voorgrond treedt. Je vindt het ook terug in het sobere maar mooie artwork dat de cassette omhult. De muziek, 29 minuten die thuis en in De Werf (Brugge) werden opgenomen, is een reflectie op de periode in quarantaine. “Joy, sadness, melancholy and hope” zijn sleutelbegrippen in deze muzikale raamvertelling, die voorzichtig gemonteerd werd, maar de organische rode draad nooit verliest.

Het vrije zoeken, het spel van hout, plastic en metaal, van analoog en digitaal, is eerder verwant aan het eerste dan het tweede deel uit de reeks, met lange en korte klanken de voortdurend een fragiele dans uitvoeren. Aangehouden synthgolven (?), resonerend metaal en ritmische wrijfklanken contrasteren met ritselend getik, tiktakkende en ploppende patronen die even de kop opsteken om weer snel te verdwijnen. Als de zangstem opduikt, dan is die persoonlijk en ongedwongen, haast te intiem om te delen. Verderop heeft het iets van een ontwakend objectenarsenaal, met materiaal dat rekt en strekt, vervangen wordt door een (ver)scheurende strijkstok. Of is het een vermangeld blaasinstrument? Verlaten kreten in een desolaat landschap. Ritme bedekt met een deken van ruis, het geschal van misthoorns in de verte.

De B-kant blijft nog verder weg van een percussie-onderonsje, vertrekt vanuit een donkergrijze, industrieel-getinte vibe met rauwe ritmische vegen. Heel even lijkt het de start van een marathon van The Necks, tot er opnieuw een andere fase aanbreekt, die via field recordings beland bij een fluitje, vergezeld van spreidstand tussen hoge en lage aangehouden tonen die samen een loden melancholie creëren, het emotionele scharniermoment van deze plaat. Het heeft haast iets van een compacte ambientsymfonie met een folkloristisch randje. Een verrassend pakkend moment, al zindert het haast kinderlijke melodietje in de finale net zo lang na.

En zo groeit ook dit stukje huis-, tuin- en keukenvlijt (al is het niet zo oubollig-gezellig als die woorden suggereren) uit tot een persoonlijk statement. Een exploratie van zichzelf via klank. Wat intussen ook duidelijk wordt, is dat Terre Sol uitgroeit tot een totaalwerk waar elk onderdeel een wezenlijke bijdrage aan levert. Van de drie delen die tot hiertoe verschenen blijft Bentillse Berber misschien wel het hardnekkigst aan de ribben plakken, maar de ware omvang van het project is nog in volle ontwikkeling en zal pas duidelijk worden als de maker ervan laat weten dat het afgerond is. Het mag intussen nog even blijven duren."

--

Review by Ben Taffijn in Nieuwe Noten:
"De Belgische Karen Willems is een veelzijdig talent. Niet alleen is ze nog altijd één van de weinige vrouwelijke drummers verkerend aan de top van de Belgische scene, haar carrière kenmerkt zich tevens door een grote mate van veelzijdigheid, zich uitstrekkend van de betere popmuziek tot de wereld van het experiment, iets waar haar nieuwe serie, ‘Terre Sol’ onder valt. Onlangs verscheen het derde deel, ‘Bentillse Berber’ als cassette en download bij Esc. Rec. Reden genoeg om alle drie de delen hier te laten passeren.

Na jaren actief te zijn geweest als drummer in rock en pop bands als Zita Swoon Group, Jan Swerts, Pascal Deweze, Yuko, Novastar en Mauro Pawlowski, schoof Willems de laatste jaren steeds verder op richting het experiment, door samenwerkingen met musici als Eric Thielemans, Jean DL, Benjamin Glorieux, Aidan Baker, Kreng, Stijn Dickel, Rodrigo Fuentealba, Kaboom Karavan en Stratosphere. Sinds 2012 heeft ze daarnaast haar soloproject ‘INWOLVES’. Voor het project ‘Terre Sol’ koos ze echter haar eigen naam.

Kant A van ‘Bentillse Berber’ bevat een opvallend kleurrijk staaltje percussie waarin eveneens duidelijk niet westerse invloeden doorklinken. Na enkele schermutselingen ontstaat een duidelijk ritme waarin we naast diverse trommels, bekkens en gongs ook Willems’ stem horen. Dit alles in een bezwerende, zelfs ietwat ritueel aandoende cadans. Dat Willems ook actief is in de dans horen we hier duidelijk terug. Intens vervormde blazersklanken verderop, of er een trombone uit elkaar wordt getrokken. Industriële klanken weer op de B-kant, gepaard aan ritmische wrijfgeluiden. Het wordt gevolgd door intieme veldopnames, we horen kinderstemmen, de klank van een fluit, ondersteund door een aardse drone. Een kleurrijk geheel, waarin Willems’ kwaliteiten optimaal tot haar recht komen."

--

Review by KN in Yeah I Know It Sucks:
"Karen Willems swings in her own personal space like a modern day experimental jazz pioneer that chose to have no boundaries for herself in the game of self expression. You can sometimes hear her voice singing over her sound experiments as if she is fully free from the self-contained borders of surprise, happily obliging to her own impulses that clearly seek to come out and explore.

This fits perfectly with the whole set of unconventional music making that she has captured over here as her very own, a style that firmly leans on rhythmic expressions as presented by mostly a whole assortment of clearly self invented sounds that she managed to gather and assemble at her artist’s home.

It becomes a humble sensation in which the fantasy of a listener could go for a walk and imagine things that are there for her to play with. A strange sounding almost trumpet-like sounding instrument could turn into a picture of a emotional elephant wiggling in her residence, or a wooden click sound could become a well working Cuckoo clock in the mind that hangs somewhere on her wall to show what time it is. A lonely whistle embraced with warm electric tones could easily become a garden house with a tropical bird staring around in the hope someone will witness and joins it.

Yet these imaginative images seems to be ruled by self expression, one that could be played and heard like an emotively moving alternative reality in which free jazz and easy listening ambiances had been firmly stepped into a relationship in which noises, warm drones and strange sounds that seemed to have eaten the need for the usual traditional instruments. Sure, they are there, twinkling around, making high lighting appearances here and there, but mostly seem to be more like dancing chaperones that keep the music journey available to all, even to the listeners that haven’t been into or usually open for sound art and their occasional strangeness.

With this it seems that Karen seems to hit a unique spot over here, giving melodies that everyone could appreciate and recognize, implanting rhythmic elements that all could enjoy while at the same time keeping in the well balanced deal of true experimentation. Things that could either be vocalic, sounds, or true far from anything available on commercial radio and their listeners music oeuvre, clearly becoming some-kind of a in the middle melding point that could trigger the listeners of one spectrum into another and visa versa.

Noise friends could be finding this to be a fluent transition to listen to music again and music fans could be invited to go for a more variety quest of out of the box adventurous sound explorations.

Bentillse Berber 03 is a great work to listen, to hear and let your own fantasy play along or simply hear as a engaging backdrop for any possible moment. Listening to this work with a whole family around would certainly be no problem maker, clearly being able to tickle everyone’s fancy even if their interest might be miles apart. A gateway drug for more knowledge in all these aspects, but on its own also a firm and complexly pleasant soundtrack that the boutique label Esc.rec. had it’s lucky hands on for releasing it proudly into this world. A landmark among boundary breaking and embracing records if I may say so. And the tape…looks gorgeous!"