We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

II aka The Cheshire Rat

by Yoshimi!

/
1.
Hot Stuff (free) 03:49
2.
Skelton (free) 04:07
3.
4.
Far From (free) 03:41
5.
A Building (free) 02:43
6.
7.
Bye... (free) 04:14

about

“Hello! My name is Niek Hilkmann but sometimes I’m also called Yoshimi! I was born about 18 years ago in my parents house under my regular name, but after some long years of playing classical cello I decided another identity wouldn’t be such a bad idea! This is how Yoshimi! was born!

Yoshimi! is not a band, it’s just one person, me! I usually make music, alone, with my trusty computer and instruments. I don’t want to brag, but I play a lot of instruments. Here are some in which I am more qualified: Cello, Conga, Guitar, Synth, Bass, Bongo, Tarbuka, Rababa, Harmonium, Trumpet, Accordeon, Euphonium, Drums, Ukulele and some other small things… Every instrument, or better said, everything you hear on my songs is played, sung, yelled or squeezed by myself. I also do my own vocals, production and artwork. What I don’t do is using samples by other artists.

Oh… Yeah! And I also make videos!!! Besides that, I would really like to point out that I’m not one of those dusty guys who only record in their bedrooms or garrets. I honestly play live with a band, which include my grandfather and a laptop! And besides that, I actually record in an attic…

Everyone should ask themselfs why he or she makes music, so… I do too! And the answer comes the closest to ‘ehhmmm… I don’t know…’ It just feels like the natural thing to do for me… Yeah… ehmm… it perhaps sounds a bit Billy Elliot… But it’s true… Not my favorite film by the way… Far From… But I’m Wandering off!!! Thanks for listening in! Hope you like the stuff! ‘Till next time! Bye!”

Yoshimi!

--

Review by AS in FRET:
Deze Rotterdammer intrigeert net zoveel als hij irriteert. Zijn songs zijn vaak foeilelijk, vals gezongen en muzikaal behoorlijk plat. Soms zitten er echter ook goed gevonden, bijzonder eigenwijze en pakkende momenten tussen. Het recept is origineel: talloze instrumenten en computer komen samen. Op de Magnetic Fields-cover I Shatter na zijn de nummers zlef geschreven. Voor succes in de toekomst geef ik geen cent, daar is once Yoshimi! veel te weird voor – of hij moet een gekke, opvallende podiumact hebben, dan zou dit nog weleens wat kunnen worden. Ook zijn broer doet trouwens mee op het album, terwijl Laurie Anderson wordt bedankt. Dat is toch sympathiek.

--

Review by Hans Joris Lameij in Live XS in de rubriek ‘hoor en wederhoor’:
HOOR: Als ik een positieve draai aan het werk van Yoshimi! zou moeten geven, dan is het enige woord wat in me opkomt: ‘creatief’. Het muzikale brein achter Yoshimi!, Niek Hilkmann, heeft duidelijk ideeën te over, maar weet deze niet heel gestructureerd naar buiten te brengen. Daarom kunnen we deze ep fijn met het labeltje ‘experimenteel’ bestempelen. Niek heeft een absurde hoeveelheid instrumenten op zolder staan en heeft blijkbaar in een vlaag van positieve discriminatie besloten alle instrumenten te gebruiken voor zijn muziek. (Check voor de hele waslijst de site, als ik ze op moet noemen kom ik woorden tekort voor deze recensie; ja, zelfs na dit intermezzo!). Zo ontstaat met wat knip- en plakwerk op de laptop een toch best imposante collage van verschillende geluiden, die niettemin een niet al te soepele luisterervaring biedt. Veel losse geluidjes hier en daar door de nummers heen verweven leiden eerder af dan dat het wat toevoegt. Zoals het een volwaardig experiment betaamt is de stem van Yoshimi! niet bijzonder goed, helaas is zijn Engelse uitspraak nog slechter, wat binnen de bedoelde vrolijke knulligheid toch écht niet te harden is. Het is duidelijk dat er veel aandacht is geweest voor het complete creatieve proces: artwork, bio, website, maar in het geval van de muziek geldt voor Yoshimi! toch echt: meer is minder.

WEDERHOOR: Meer is minder! Daar zit zeker een kern van waarheid in en ik denk dat je dat ook zeker mag aandragen als kritiek op enkele nummers. De resensent zegt alleen niets over mijn meer rechttoe-rechtaan liedjes. Het experimentele spul zal misschien problemen ondervinden op weg naar de oorschelpen van de gemiddelde luisteraar. Omdat de liedjes een bepaalde popstructuur missen, zijn zij ook niet als gewone popliedjes te beluisteren. Vandaar de verwarring. Mag ik, om me te verdedigen, wijzen op de impulsiviteit, het enthousiasme en de wellicht niet al te subtiel gebrachte emotie? De liedjes weten ondanks hun misschien wat vrije structuur en niet noodzakelijke afleidingen een emotie in een rauwe, pure vorm naar voren te brengen. Juist die misschien wat overbodige, impulsieve toevoegingen maken het luisteren zoveel interessanter en menselijker. Dingen die ik als luisteraar vaak mis bij dit soort zolderkamermuzikanten zijn dat enthousiasme en die menselijkheid! Op deze ep vind je een mens, met al zijn menselijke foutjes, afleidingen, ups en downs. Daardoor vertaald het materiaal zich ook goed naar live. Hiermee kan je ook mijn uitspraak van het Engels verdedigen: dat is gewoon mijn accent op dit ogenblik, sorry!
Met vriendelijke groet, Yoshimi!

--

Review in MusicMaker:
Met alleen een opsomming van de instrumenten die Niek oftewel Yoshimi voor het maken van deze ep heeft gebruikt, valt er een recensie te vullen. Maar niet doen dus, want er valt wel meer te vertellen over dit Rotterdamse eenmansproject. Dat het op deze lo-fi tracks flink tekeer gaat op de gitaar, maar vooral op de drukke, volgestouwde ritmes; dat er helemaal geen samples van anderen zijn gebruikt; dat Yoshimi live optreedt met opa en laptop; dat de knutselmagiër erg grappige en van de hak op de tak springende liedjes maakt die een rijke fantasie doen vermoeden; en dat de stem erg onvast overkomt en niet zo stevig staat als het instrumentale gedeelte. Kortom, psychedelische legoliedjes die nog wat in de kinderschoenen rondklotsen, maar zeker nieuwsgierig maken.

--

Review by FdW in Vital Weekly:
Deventer’s (that is in The Netherlands) Esc Rec closes the year, or perhaps starts up with three free MP3 releases, two of which are by artists whom we know from before and a new one.

Yoshimi! is one Niek Hilkmann, who is only 18 years old, and who plays the cello (along with other instruments he claims to be qualified for, such as ‘Conga, Guitar, Synth, Bass, Bongo, Tarbuka, Rababa, Harmonium, Trumpet, Accordeon, Euphonium, Drums, Ukulele and some other small things…”) , but for his electronic music he turns on the computer. He samples his own playing and makes popmusic out of it. Electronic music with quite some speed, until ‘A Building’, which is a more of a slow piece. The instruments that he claims to play all drop by at one point or another, and make an utter varied work that is quite funny and mature, despite his age. A promising start, and certainly somebody who is going to be picked by more mainstream alternative music.

credits

released December 26, 2007

All the instruments, vocals, lyrics, artwork and mixing by Yoshimi!, except for:
01 – Trombone + backing vox by my brother.
03 – This is a cover of a song by The Magnetic Fields! Extra vocals by my brother again.
05 – High Ha’s by Ashley.

Yoshimi! would like to thank his brother, his father, his mother, his computer, his Ashley, Ron, Arie, Sofie, Coen, Bram, Fei-Fan, Henk, Laurie Anderson, Talking Heads, The Magnetic Fields, anyone nice, that guy that held the lamp, Trixie and YOU!

license

tags

about

Esc.rec. Deventer

Esc.rec. is a small, critically acclaimed record label for adventurous music, founded in 2004 by Harco Rutgers in Deventer, NL.

contact / help

Contact Esc.rec.

Streaming and
Download help

Shipping and returns

Redeem code

Report this album or account

If you like II aka The Cheshire Rat, you may also like: